Яқинда тўй қилган танишимни учрашиб қолдим. Тўйи жуда зўр ўтганини ғурурланиб гапирди. «30 кишини чақирдингизми?», – сўрадим ундан. «Битта-ю битта ўғлим бўлса, бутун маҳалланинг тўй-маъракасида йиллар давомида қатнашиб, тўёналарни бериб қўйган бўлсак, бир ҳовуч одам билан ўтказайми тўйимни? – дея саволимга савол билан жавоб қайтарди у. – Тўёналарни йиғиштириб олмаймизми? Қолаверса, турмуш ўртоғим билан давлат ишида ишлаймиз, ҳамкасбларимизнинг ўзи олтмишдан зиёд бўлди. Бу ёқда уруғлар, қуда-андалар, келин ва куёвнинг ўртоқлари, хуллас, санаб адоғига етиб бўлмайдиган даражада меҳмон келди!». Аёлнинг қўшимча қилишича, маҳалла раисига бошқа маросимларни, жумладан, турмуш ўртоғининг эллик ёшга тўлиши, неварасининг суннат тўйини ҳам қўшиб нишонлашаётганини айтишибди. Раис ғинг деёлмади…

Газетамизнинг 5 ноябрь кунги сонида ўқинг!